شطرنج شهریار
شاید بتوان زمان و زادگاه پیدایش شطرنج را سده چهارم یا ششم میلادی دانست، زمانی که در شرق هندوستان بازیای به نام چاتورانگا در
امپراتوری گوپتا ابداع شد. بعد از آن این بازی در زمان حکومت ساسانیان به ایرانیان معرفی شد و با کمی تغییر در قوانین بازی، نام جدید
چترنگ را به خود گرفت. با گسترش اسلام در منطقه، چترنگ توسط اعراب شناخته شد و در سراسر جهان اسلام با نام شطرنج رواج پیدا کرد.
شطرنج رابطهی نزدیکی با ریاضیات و رایانه دارد و در کنار شطرنج کلاسیک انواع دیگری از این بازی مانند شطرنج سیامی و شطرنج 960 نیز
طرفداران بسیاری دارد. شطرنج در سه مرحله آغازین، میانه و پایانی بازی میشود، در ابتدا چیدن صحیح مهرهها در صفحهی 8 × 8 و بعد از آن
شروع حرکت توسط بازیکن مهرههای سفید و بعد مشکی میباشد. بازی شطرنج معمولا با پیروزی یکی از بازیکنان خاتمه مییابد و در موارد
خاص ممکن است به تساوی برسند. در سیستم امتیاز دهی در شطرنج هر کدام از مهرهها دارای ارزش خاص خود می باشند که به ترتیب ارزش
وزیر 9 امتیاز، ارزش رخ 5 امتیاز، ارزش فیل و اسب 3 امتیاز و ارزش سرباز 1 امتیاز میباشد. شطرنج معروف است به ورزش فکر بدین معنی که با
هر شرایط جسمی و سنی میتوان این ورزش را انجام داد. از اواخر قرن نوزدهم تا کنون که رقابت قهرمانی شطرنج جهان بنیان گذاری شده
است قهرمانان زیادی به جهان معرفی شدهاند. در این رقابتها، زنان و مردان میتوانند عنوان قهرمانی شطرنج جهان و درجات استادی را کسب
کنند. یکی از اتفاقات تاثیر گذار و جالب در دنیای شطرنج را میتوان برای نخستین بار شکست گری کاسپارف، قهرمان وقت شطرنج در سال
1997 توسط دیپ بلو رایانه ساخته شده توسط آی بی ام دانست.